ALINTI

ADALET HANIM


Yaşlı kadın henüz uyanmıştı,sabah ezanının insana huzur veren sesi oda içinde yankılanıyordu.88 yaşından beklenmeyen çeviklikle pencereye yöneldi,pencereyi açması ile odaya ezan sesi ile birlikte baharın güzel kokusu ve kuş cıvıltıları doldu.
Penceresinden gözüken Kurtuluş parkına bakarak,yaşlı ciğerlerini sabahın ılık esintisi ile doldurdu.Abdestini aldı sabah namazını kıldı.Mutfağa yöneldi,çayla birlikte bir iki lokma birşeyler atıştırdı.Oturma odasına yöneldi,eski bir fiskos masasının yanındaki koltuğuna ilişti.
Masanın üstü çerçevelerle dolu idi.Bir tanesine uzandı camının üzerinde titreyen parmaklarını dolaştırdı, çerçevenin içindeki fotoğrafta İstiklal madalyalı kara yağız bir adamla makyajsız olmasına rağmen güzelliği göz alan bir kadın birbirlerine bakarak gülümsüyorlardı.
Yaşlı kadın
-Günaydın anne günaydın baba,dedi


Usulca yerine koyduğu çerçeveye bir bakış daha attıktan sonra başka bir çerçeveyi eline aldı.Bu siyah beyaz fotoğraftada subay üniformalı bir adamla bir gelin yan yana duruyorlardı,yaşlı kadın çerçeveyi usulca öptü;
-Günaydın kocacığım dedi.
Kadın bu çerçeveyi de bıraktıktan sonra üçüncü ve son çerçeveye uzandı. Artık gözlerinden yaş damlıyordu.Fotğraftaki biri erkek diğeri kız çocuklarına bakıp -Günaydın evlatlarım'' dedi.Tüm çerçevelere göz atıp -''sizleri hepinizi çok özledim dedi.Gözlerinde biriken yaşları sildi. Artık ağlamak için bile yaşlı hissediyordu kendini.Ağır ağır doğrulduğu koltuğundan eski telefona doğru yöneldi ağır ağır numaraları çevirdi.''Bir taksi istiyorum'' dedi ve adresi verdi. Apartman merdivenlerine doğru yöneldi yıllarca çekmediği zorluk kalmamıştı ama şimdi bu merdivenler hayatının en büyük engeli olmuştu.Ağır ve dikkatli bir biçimde iniyordu, sabırsızlanan taksi şöförünün çaldığı korna sokağı inletiyordu. -''Patlama be adam'' dedi.
Nihayet taksiye binebildi.-''Teyze hoşgeldin'' dedi 25- 30 yaşlarındaki şöför.-''nereye gidiyoruz? diye sordu. -''Tüm bir gün beni taşırmısın, sana 500 lira veririm'' dedi .Adam küçümser bir tavırla;-''mal sahibi hergün benden 500 lira istiyor teyze'' dedi. -''O zaman sana 650 lira vereceğim, ne dersin?''-''Kurtarmaz ama senin güzel hatırını kırmayayım, nereye gideceğiz?-''Anıtkabir'e'', -''Anıtkabir'e mi?'' -''Evet'', -''Tamam teyzeciğim'',-''Yaş kaç teyzeciğim?'' -''seksensekiz''-''Maaşallah Allah uzun ömür versin teyzeciğim''. -''Allah sağlıklı uzun ömür versin oğlum'', -''Haklısın teyzecim''
Taksi Anıtkabir'in kapısına gelmişti,,Şöfor-''Teyzecim geldik'' dedi. Dalgın görünen kadın-''Evladım burada yardımına ihtiyacım var''dedi.-''Benimle gel'' Adam şaşırmıştı,- ''Tabi teyze'' dedi. Kuşkulu gözlerle;-'' Bizi buraya alırlarmı?'' diye sordu.O ana akadar dalgın ve yorgun görünen kadın bir anda irkildi.Gözlerinden ateş fışkırarak;-''Ne demek almamak? Sen daha önce hiç gelmedinmi buraya'' dedi.
-''Hayıt'',-''Kaç yıldır Ankarada yaşıyorsun?'' -''Ben Ankaralıyım teyze doğma büyüme.'', -''E ozaman''-''Ne bileyim bir kez okulla gelmiştik bayramda,bayram olmayınca burası kapalı sanırdım ben''. Kadın sinirli bir şekilde kafa salladı,şoför utanmıştı.Mozoleye çıkan mermer merdivenlere kadar konuşmadılar. Merdivenlere geldiklerinde şoför kuşkulu bir sesle;-''Nasıl çıkacaksın teyze '' diye sordu.-''Her ay nasıl çıkıyorsam öyle'',-''Her ay geliyormusun?'',-''Evet''. Uzun bir uğraşla merdivenleri çıktılar,mozoleye doğru ağır ağır ilerlediler,içerisi çok serindi,şoför büyük bir azimle yürümeye çalışan kadının koluna girmişti.Mozolenin önünde kadın şöforun elinden kurtuldu, çantasını açtı tek bir karanfil çıkardı çiçeği mozoleye koydu.Şöfor şaşkınlıkla seyrederken kadının ağzından şu sözleri duydu; -''Hayatım boyunca sana verdiğim sözü tutmaya çalıştım'',ağır ağır geriye çekilen kadın Fatiha okumaya başladı,şoför kısa bir şaşkınlığın ardından ona katıldı.Kadın biranlık suskunluktan sonra;-''Hadi gidelim'' dedi. Geldiklerinden çok daha ağır bir şekilde arabaya döndüler.Şoför kadının durumundan endişelenmeye başlamıştı.-''Yoruldunmu teyze?''-''Evet hemde çok yoruldum'',-''Nereye gidiyoruz?'',-''Bankaya''
Şoför kadının herhangi biri olmadığını anlamıştı.Bu yaşlı kadının Atatürk'e verdiği söz ne olabilirdi?en sonunda dayanamadı.-''Teyzeciğim birşey sorabilirmiyim;-''sor bakalım evladım''-''Anıtkabirde Atatürk'e bir söz verdiğinizi söylemiştiniz ,o söz nedir.'' -''Uzun hikaye evladım''. -'' Olsun be teyze anlat ne olur.''Ben lisedeyken okulumuza gelmişti Atatürk,benide ona çiçek vermek için seçmişlerdi,çiçeği verdiğimde bana ismimi sordu; bende Adalet dedim,ne güzel ismin varmış dedi,okulu bitirince ne olacaksın dedi;hemşire dedim,o da güzel meslek ama sen Hakim ol ismine daha çok yakışır dedi , ben kadından hakim olmaz dedim,kaşlarını çattı ;sen istersen olur.Senden söz istiyorum hakim olacaksın dedi.'' -''Sen ne dedin teyze?'' -''Mustafa Kemal emretmiş ne denir? söz verdim''-''Peki olabildinmi Adalet teyze'' -''Evet ben Cumhuriyetin ilk kadın hakimlerindenim.'' -''Vay be sende ne hikaye varmış Adalet teyze'' -''Herkesin bir hikayesi vardır evladım herkesin hikayesi de kendine göre değerlidir.Eğer insanlaın hikayelerini bilip anlayabilirsen daha anlayışlı davranabilirsin'' -''Haklısın Adalet teyze, bankaya geldik, yardım edeyim mi bende geleyim mi'' -''Hayır sen burada bekle, adın neydi evladım?'' -''Osman teyzecim'' -''Tamam Osman beni 45 dakika sonra buradan al olurmu?'' -''Tamam teyzecim''. Adalet hanım bankadan içeri girdi.Osman öğle saatinin geldiğini fark edip yemeğe gitdi.Yemek boyunca Adalet hanımı düşündü. Kimbilir neler yaşamış neler görmüştür diye düşündü. Tam vaktinde bankanın önünde idi. Adalet hanım 15 dakikalık bir gecikme ile geldi. -''Hoş geldin hakim teyze'' -''Çok uzun zamandır bana hakim denmemişti.'' -''Hoşuna gitmedi ise söylemeyeyim'' -''Yok aksine hoşuma gitdi sağol'' -''Nereye gidiyoruz'',-''Seyranbağlarına'',-''Tabii''
-''Hakim teyze çok yer gezmişsindir sen'' -''Tüm Anadoluyu karış karış gezdik rahmetli kocamla'' -''Ne iş yapardı amca?'' -''Subaydı'' -''Ne zaman vefat etti?'' -''1952'' -''Çok olmuş gençmiş'' -''Kore savaşında şehit oldu'' -Allah rahmet etsin hakim teyze'' -''Sağol'' -''Seyran bağlarına geldik nereye gideceğiz'' -''Sağa sap ikinci binanın önünde dur'' -''Tamam buyur hakim teyze, geleyimmi ben?'' -''Yok bekle burada'' Osman beklemeye başladı,bir ara merak etti, binanın uzaktan görünen levhasına baktı,''Seyranbağları Kız Yetiştirme Yurdu''yazısını okudu.Anlam veremedi bir kadın burada ne iş yapar diye düşündü.
Yarım saat sonra Adalet hanım göründü.Yanında orta yaşlı kibar bir hanım vardı Adalet hanımı arabaya ağır ağır bindirdi.Kadın-'' Adalet hanım size nekadar teşekkür etsek azdır,herzaman yanımızdasınız kızlarda sizi çok seviyor.Ne olur arayı uzatmayın yine gelin.'' Adalet hanım buğulu gözlerle -''İnşallah onlara selamımı söyleyin bende onları çok seviyorum,onlara iyi bakın'' dedi.
Araba hareket etti.''Nereye hakim teyze'',,''Hemen iki sokak öteye'' Osman iki sokak ötede başka bir binanın önünde park etti.Burada ''Ankara Seyranbağları Huzurevi'' yazıyordu.-''Bekle beni'' -''Tabii hakim teyze''
Yine bir saate yakın bir bekleyişin ardında bu sefer etrafında birçok yaşlı kadın ve adamla çıkageldi Adalet hanım.Sarılıp öpüştükten sonra oradan ayrıldılar.Osman dikiz aynasından Adalet hanımın gözlerinden akan yaşları fark etti.-''İyi misin hakim teyze''
''İyiyim Osman eski dostları görünce insan bir hoş oluyor.'' -''Nereye gidiyoruz''?
''Cebeci Asri Mezarlığına''
''Tamam''
''Teyze nerelisin sen'' -''Aydın Sökeliyim,babam orada pamuk ekerdi,annem ev hanımı idi,sonra Kurtuluş Savaşı oldu babam savaşa gitti.Söke işgal oldu biz dağlara kaçtık annemle, saklandık dağ köylerinde,savaş bitince Sökeye geri döndük.Allaha şükür babamda sağ salim döndü savaştan''.
''Sonra ne oldu?''
''Liseye Aydına gönderdi babam.Orada Atatürk ile karşılaştım, sözümü tutmak için İstanbula gittim.Hukuk Fakültesine girdim.Orada rahmetli eşimle karşılaştım.O Harbiyede okuyordu o zaman.Mezun olunca evlendik.''
''Çocuğunuz varmı''?,''Bir kızım bir oğlum vardı''
''Oğlum dış işlerinde çalışıyordu''
''Ne güzel''
''1978 de Fransada ermeniler öldürdüler.''''Üzüldüm hakim teyze başın sağolsun,o da babası gibi şehit oldu yani''
''Evet şehit babanın şehit oğlu Allah kimseye evlat acısı vermesin''
''Amin ya kızın?''
''O eşi ve çocukları ile İzmit'de yaşıyordu öğrtmendi,1999'da depremde hepsi vefat etti.''
''Allah rahmt eylesin boşboğazlığımla üzdüm seniHakim Teyze kusura bakma''
''Sanki sen sormasan hiç aklımdan çıkıyorlarmı ki evladım sağol''
''Geldik teyze'' ''Tamam evladım al işte paran artık gidebilirsin'''' Hakim Teyze buradan nasıl döneceksin, ben seni bekleyeyim eve bırakayım''
''Yok beni alacaklar buradan''
''Hakim Teyze bu para fazla kusura bakma ben sana yalan söyledim taksinin sahibi benden 350 lira bekliyor,affet beni 350 yi ona veririm gerisi kalsın bende para istemem, bu gün senden aldığım hayat dersinin parasal karşılığı yok zaten''
''Çocukların varmı''
''İki tane ellerinden öperler''Taksinin güneşliğinden çocuklarının resimlerini çıkarıp gösterdi
''Adları nedir?''
''Kemal ve Ayşe''
''0ğlumun adı da Kemaldi''
Sessizlğin ardından Osman'ın elindeki parayı ittirdi Adalet hanım ''Onlara bir şeyler al benim için,onları okut,ama yalansız dolansız çok çalışarak helal lokma ile büyüt,Atatürk'ün bana yaptığı gibi içlerindeki gücü fark etmelerini sağla,birde VATANINI MİLLETİNİ SEVMELERİNİ öğret onlara''
Osman Adalet hanımın ellerine sarılıp öptü,ona iyi evlatlar yetiştireceğine söz verdi,Adalet hanım mezarlığın kapısından içeri ağır ağır girerken;Osman yaşlı gözlerle onu izliyordu,hayatının en büyük dersini kendisi küçücük, yüreği yaşadığı acılara rağmen kocaman ve güçlü bu yaşlı kadından almıştı.Osman arabasını mal sahibine götürmeye karar verdi bu gün daha fazla çalışamazdı.Ertesi gün Ankara'da garip bir yağmur yağıyordu,Sanki gök delinmişti,Osman durağa geldi,çay ocağındaki gazeteyi aldı,ilk sayfadaki haberlere göz gezdirdi.Bir haber dikkatini çekti;
Dün gece geç saatlerde,Cebeci Asri Mezarlığında bulunan cesedin Cumhuriyet Tarihinin ilk kadın hakimlerinden, Adalet Yılmaz'a ait olduğu belirlendi,Adalet Yılmaz'ın bulunduğu yerdeki mezarların eşine ve oğluna ait olduğu belirlendi.Yılmaz vefat ettiği gün bankadaki tüm parasını çektiği bu paranın bir kısmını Seyranbağlarındaki bir kız yetiştirme yurduna bir kısmını ise bir huzurevine bağışladığı belirlendi.Polis Adalet Yılmaz'ın mezarlığa ÖLMEK için gittiğini düşünüyor.
OSMAN BİR ANDA SARSILDI GÖZ YAŞLARINA ENGEL OLAMIYORDU TAKSİCİ ARKADAŞLARI HİÇBİRŞEY ANLAMADILAR.BİRDAHA HİÇ ANLATMADI OSMAN BU YAŞADIKLARINI.HERKESİN BİLDİĞİ OSMAN'IN BARDAKTAN BOŞANIRCASINA YAĞAN YAĞMURDA;
''GÖKLER BİLE SANA AĞLIYOR''
diyerek ağladığı.
--------Yapım;KingHAN-------